pod celą, pod celą
poezje się mielą

siedziała w celi, na niewygodnej pryczy, owijając się jakimś zasyfionym kocykiem i zapewne wpatrywała się w jakiś punkt przed sobą. najwidoczniej funckonariusze zatrzymali ją na kradzieży i miała na dodatek przy sobie towar, więc jeszcze gorzej. siedziała więc skulona w kącie, lekko drżąc i zapewne co chwilę wybuchając płaczem, żeby wkurwić policjantów na służbie.

nathaniel zastanawiał się co on tu właściwie robi. po załatwieniu wszelkich formalności, został skierowany do pomieszczenia, w którym mógł spokojnie porozmawiać z candy. zajął miejsce na krześle, przyglądając się jej przez moment w milczeniu - dlaczego ja, candy? dlaczego zadzwoniłaś akurat do mnie? - zapytał w końcu szczerze zdziwiony,bo pewnie od czasu jego przedawkowania wcale ze sobą nie rozmawiali, bo wyjechał do nowej zelandii na odwyk i w plener i w ogóle, w ogóle.

uśmiechnęła się szeroko na jego widok, dobrze, że nie powypadały jej zęby albo coś w ten deseń, ale po jego pytaniu trochę jej mina opadła. wzruszyła nieznacznie ramionkami, lekko się krzywiąc, bo zapewne ubzdurała sobie, że mówi to z pretensją albo coś w ten deseń. - jakoś tak, nie wiem... stęskniłam się, a pewnie przy innej okazji byś nie przyjechał - wymruczała pod nosem, skubiąc jakieś nitki z koca po przejściach, jakoś bojąc się spojrzeć na nathaniela. - nie musisz przecież za mnie wpłacać kaucji, może lotta będzie tak łaskawa - powiedziała to z małym przekonaniem, bo to mało prawdopodobne i chyba każdy o tym wie, tylko nie kędi. przeniosła w końcu na niego wzrok, zapadając się bardziej w kąt.

westchnął, kręcąc głową, robiąc taką minę jakby chciał się roześmiać, ale w ostatniej chwili się rozmyślił. minęła chwila zanim zamknął usta, mierzwiąc włosy. wbił wzrok w candy - pewnie masz rację - może nie był w tym momencie najmilszy, ale nie miał ku temu powodów, prawda? pochylił się w jej stronę, po chwili odchylając z powrotem - na litość boru, candy, co ty tu w ogóle robisz? - zapytał w końcu, minimalnie podnosząc głos, przez co policjant stojący candy za plecami drgnął gotowy do interwencji.

- nie wiem - westchnęła zgodnie z prawdą, bo naprawdę nie wiedziała dokładnie co robi i dlaczego nią to wszystko kieruje. przetarła twarz sinymi dłońmi, fuj, zerkając na strażnika, bo chciała, żeby sobie stąd poszedł, bo się wstydzi przy nim wyżalać i płakać. - pewnie teraz niewiele cię to już obchodzi, bo nawet się do mnie nie raczyłeś odezwać po tym, jak cały czas siedziałam przy tobie w szpitalu - powiedziała tym razem z lekką pretensją, unosząc głos, ale po chwili machnęła rączką, że nieważne. - nie chce już w sobie tak robić, ale mam jakieś inne wyjście? byłam na odwyku, ale to nic mi nie dało - zaszkliły jej się oczy i teraz wcale nie na pokaz, więc znów schowała twarz w dłoniach.

-nie chciałem kusić losu - odpowiedział pierwsze co mu przyszło do głowy, żeby nie sprawiać candy przykrości. w zasadzie prawda była taka, że nie chciał ponownie pakować się twarzą w gówno, z którego dopiero co się wygrzebał. ah ja i moje barwne metafory - widocznie nie chcesz, żeby coś ci to dało, candy - stwierdził całkiem poważnie, mierząc ją wzrokiem i kręcąc głową, jakby chciał przekazać jej niewerbalnie, że nie pochwala jej nastawienia, sama nie wiem.

- chce, ale... co to będzie miało za znaczenie. i tak cały czas będą mnie wszyscy mieli za przebrzydłą ćpunkę, która kradła i na dodatek zaraz wsadzą ją do jakiegoś jebanego więzienia albo odwyk przymusowy i nawet nikt się tym nie przejmie - wydusiła nieco łamiącym się głosem, aż strażnik się zainteresował, czy nie trzeba przynieść jej kaftan i zawołać pomoc psychiatryczną, żeby najpierw wysłać ją tam. uspokoiła się po chwili, drapiąc nieznacznie po policzku. dobrze, że jeszcze jej skóra płatami nie schodziła i inne tym podobne. spojrzała na nathaniela wzrokiem zbitego psiaka, po chwili oparła czoło o blat stołu, bo dajmy na to, że to był jakiś pokój do przesłuchać czy co.

-tylko jeśli będziesz się na taką kreować - odpowiedział, prostując się i przesuwając dłońmi po udach, gotowy do wyjścia. wstał, rzucając candy ostatnie spojrzenie *zone romantica* - do zobaczenia candy - mruknął, idąc w kierunku wyjścia. prawda była taka, że wpłacił za nią kaucję, ale chciał ją troszkę nastraszyć wizją zostania w więzieniu. kochany nejt ;c. ze świecą takiego szukać w sumie, bo ja bym na jego miejscu nie płaciła.

- sam byłeś nie lepszy niż ja - rzuciła tylko za nim, po czym się rozpłakała i ostatecznie aż zemdlała, uprzednio rzygając na buty strażnika xd

który pewnie po jakiejś godzinie ją wypuścił, tak jak prosił nate.