siedział za budynkiem, na jakimś murku, chyba trochę pijany, dlatego nie odczuwał zimna. podśpiewywał sobie coś sufjana stevensa, szkoda tylko, że brakowało mu gitary.

brooke znalazła się tu przypadkiem, bo pomyliła kierunki i zamiast znaleźć się przed klubem, przyszła za. spojrzała na juliena, trochę przestraszona, bo było ciemno, a on podśpiewywał jakieś pijackie nuty. przywarła więc do ściany, licząc na to, że jej nie zauważy. ale z niej głuptasek. ale była pijana i zła. to pewnie przez to.

chyba dostrzegł brooke pomimo ciemności, bowiem \miał dobry wzrok. oczywiście nie rozpoznał jej, widział tylko zarys jakiejś postaci, toteż zeskoczył z murku i podbił, albowiem potrzebował pilnie zapalniczki. - masz może ogień? - zapytał, podchodząc do niej nieco chwiejnym krokiem, bo wypił z nudów, w samotności całą butelkę jasia wędrowniczka. miał na sobie koszulkę z krótkim rękawkiem, bo ktoś ukradł mu ramoneskę, ale zdążył się zahartować, więc nie wyglądał jak zombie, albo dłonie sigrid.

wymamrotała pod nosem cały różaniec, kiedy julian się do niej zbliżał, żartuję, ale pewnie się przestraszyła jeszcze bardziej, skoro szedł w jej stronę, byli sami, w dodatku na tyłach klubu, gdzie nikt ich nie słyszał - mam - pisnęła więc cieniutkim głosem, zastanawiając się czy jest złodziejem zapalniczek (kocham pidżamę porno ). wyciągnęła w jego kierunku łapkę ze swoją różową zippo z kotem, bo jest najfajniejsza.

ja też i całe życie będę wspominać dzień, w którym Grabaż mnie dotknął od tego czasu jestem namaszczona. - brookie? - zapytał, nieco bełkocząc i mrużąc oczy, żeby sprawdzić czy to na pewno ona. zbliżył się do niej na tyle, ze pewnie poczuła woń alkoholu, ale tylko w ten sposób mógł się upewnić czy to nie zwidy. kiedy już nabrał pewności, posłał jej swój uśmiech numer pięć - kopę lat - powiedział, biorąc od niej zapalniczkę, za pomocą której zaraz odpalił papierosa.

-eew, julien, fuj.. to znaczy cześć. to znaczy.. jesteś pijany. przestraszyłeś mnie - skrzywiła się, kiedy owionęła ją okropna woń alkoholowych wyziewów juliena. aż odwróciła główkę - kopę lat - powtórzyła za nim jak papuga, nie będąc w stanie przypomnieć sobie kiedy widzieli się po raz ostatni. śmieszna sprawa, że się znali i lubili, skoro to brat polly, która za nią nie przepada. odetchnęła z ulgą, kiedy opuściła ją fala strachu, wraz ze zidentyfikowaniem (zwłok) juliena.

może brooke nie wiedziała, że jest bratem polly, bo julek sie z tym nie afiszuje :d - wcale nie jestem, wypiłem tylko trochę - stwierdził, cały czas szczerząc się jak głupi do sera, dopiero z perspektywy lat widzę jakie to porównanie jest bezsensowne. anyway, julien oddał zapalniczkę właściciele, po czym zlustrował bruk wzrokiem, aby sprawdzić czy przez tą kopę lat jakoś się zmieniła. nie odnotował jednak znaczącej różnicy, bo była tak samo ładna - co tu robisz sama? - zainteresował się, bo o tej porze nie było bezpiecznie w okolicy.

-staram się znaleźć miejsce, w którym nie ma ani fryderyka, ani othella - westchnęła, po czym pewnie pogadali i julien ją odprowadził, bo już zmykam :*