siedziała tutaj, popijając gorącą czekoladę, bo doszła do wniosku, że na pewno będzie lepsza niż jej. podjadała sobie jakieś ciasteczka również, czytając jakąś ciekawą książkę.

zjawiła sie tutaj całkiem przypadkiem, zwabiona zapachem czekolady pistacjowej. kiedy tylko ujrzała annik, dosiadła się, bowiem nie widziała jej sto lat, albo więcej - cześć - posłała jej ładny uśmiech, rozsiadając się vis a vis dziewczyny. - mam nadzieję, że na nikogo nie czekasz - dodała, zdejmując kolorowy szalik, który babcia zrobiła jej na drutach <3 a ja zaraz się ogarnę.

właśnie jak było z annik i lexie? bo ja nie pamiętam, kolegowały się? xd bo annik chyba nie miała żadnej bff, albo przynajmniej nie pamiętam pokręciła tylko przecząco głową, a mi się palce plączą na klawiaturze, ale zaraz się ogarnę. uśmiechnęła się nieznacznie, odłożyła książkę i zsunęła nogi z fotela, bo dajmy na to, że są tam fotele, uśmiechając się cały czas lekko, kurwa, ile razy jeszcze to napiszę i ja do cholery chce rozszerzoną maturę zdawać z polskiego, chyba się prędzej w dupę sama pocałuje, albo świnia słońce zobaczy. mam kryzys ;c - co tam? - rzuciła.

kilka razy się spotkały, pamiętam ze jak annik była w ciąży do lexie chciała być ciocią bobaska, bo co polly to jej xd ja też zdaje rozszerzenie z polskiego, ale jestem podbudowana, bo ostatnio miałam 92% z pracy z wesela i moja wycho powiedziała, że jeszcze nikomu piątki z pracy nie postawiła mhihihihi, a już na pewno nie z wyspiańskiego.
- hm, nic nadzwyczajnego, studia, a poza tym to w porządku - stwierdziła, choć po wczorajszym spotkaniu z othellem nie byłą w najlepszym humorze, co było w sumie zrozumiane. - a jak u ciebie? nie widziałam juliena sto lat, jak żyjecie? - zapytała popełniając niezłe faux pas, bo nie wiedziała, że annik i on nie są już razem. to pewnie dlatego, ze ktoś uprowadził plotkarę jak krążą słuchy, toteż nie była na bieżąco z takimi nowinkami, a szkoda.

podrapała się z lekkim zakłopotaniem po policzku, zapisując w głowie, że jednak musi pogadać z polly, bo musi z siebie to wszystko wyrzucić oraz wyrzygać niekolorową tęczę, fuj, co ja w ogóle piszę. - właściwie to nie jesteśmy już razem - poinformowała lexie, krzywiąc się nieznacznie, po czym znow podciągnęła nogi pod klatkę piersiową, opierając podbródek o kolana. cholera, ile tutaj anatomii. zerknęła na lex, najwidoczniej chciała wybadać jej minę, bo teraz będzie chciała u każdego zrobić juliena jako złego i w ogóle, lol, powinnam iść na korki z polskiego może jednak, albo zaraz się rozbudzę xd

zmieszała się nieco, co zrobiłby każdy na jej miejscu - przepraszam, nie wiedziałam. myślałam, że wy tak razem na poważnie, czekałam już na ślubne zaproszenia i w ogóle - urwała, bo chyba jeszcze bardziej się pogrążała. zaczęła intensywnie myśleć nad zmianą tematu, aby ukryć swoją gafę - zimno dziś strasznie - palnęła, biorąc kartę, którą poczęła przeglądać, choć dobrze wiedziała co chce zamówić. wolała jednak udawać niezdecydowaną, coby jakoś ukryć swoje zażenowanie. pomyślała w duchu, że musi zacząć najpierw myśleć, potem mówić, bo czasami lepiej byłoby gdyby ugryzła się w język.

zapewne tym jeszcze bardziej pogrążyła jej humor, fakt, jednak annik postanowiła wziąć to na klatę i opowiedzieć jej wszystko. może nie od początku do dnia dzisiejszego, bo prawdopodobnie by się rozpłakała szybciej niż by pomyślała, jak jeszcze robiła to dziś rano. ja też dziś rano się popłakałam jak miałam wstać do szkoły, naprawdę ;c nie lubię tam chodzić. dobrze, że czwartek i piątek wolny! - może i by były, ale poroniłam i jakoś tak się stało, że się rozstaliśmy, ale właściwie teraz się zastanawiam dlaczzego, ale to już zamknięty rozdział - powiedziała szybko, po czym szybko zawołała kelnera i zamówiła tym razem herbatkę z pomarańczą i imbirem. mniam, ale trochę piecze w morde.

korzystając z okazji, że podszedł do nich kelner, lexie zamówiła sobie czekoladę pistacjową. - wybacz, nie chciałam wyjść na wścibską. przykro mi - powiedziała, choć zdawała sobie sprawę, że w takiej sytuacji jakieś tam 'przykro mi' wcale nikomu nie pomaga, a już na pewno nie załatwia całej tej sprawy. - powiedz lepiej jak teraz sobie radzisz - uśmiechnęła się lekko, po czym przeczesała placami pasmo długich włosów. miała nadzieję, że teraz już wszystko u annik w porządku, bo słaby z niej psycholog i gdyby zaczęła zwierzać sie z jakichś problemów, kompletnie nie wiedziałby jak jej pomóc, sad story.

wzruszyła nieznacznie ramionkami, bo stwierdziła, że jednak kawiarnia nie jest najodpowiedniejszym miejscem na płacze oraz lamenty świętokrzyskie, wszyscy powinni wstać i zacząć śpiewać bogurodzice jak ostatnio na moim polskim, lol, coś nam odjebało xd chyba jedyny śmieszny moment z całą klasą, bo tak to ich nie lubię strasznie. - jakoś trzeba sobie radzić - wymruczała pod noskiem, siląc się na kącikowy uśmiech i aż chwyciła jakąś serwetkę, aby podrzeć ją na mniejsze kawałeczki, bo doszła do wniosku, że najwidoczniej to ją jakoś uspokoi. a może nie zwrócą jej uwagi za śmiecenie, hm. - łatwo nie jest, ale ile można narzekać. przynajmniej mam kota - wydusiła również chichot, który za bardzo jej nie wyszedł, ale mniejsza. przynajmniej się starała.

- to tak jak ja, też przynajmniej mam kota - uśmiechnęła się, bo posiadała jakiegoś rudego krzywołapa, którego adoptowała pod wpływem macierzyńskiego odruchu. sama mam takie na widok malutkich buldogów francuskich, awww. przez chwilę zajmowała się swoją czekoladą, sącząc napój w milczeniu - borze, moim postanowieniem noworocznym było schudnąć, ale chyba szkoda życia, aby domawiać sobie słodyczy - stwierdziła nagle, bo miała lekkie wyrzuty sumienia odnośnie picia czekoladowego napoju. może trochę z tym przesadzała, bo była wystarczająco chuda, bo żywiła sie tylko kromkami chleba, żeby poszły jej w cycki xd

uniosła tylko nieznacznie brwi, patrząc się na lexie jak na idiotkę, po czym odchrząknęła tylko ostrzegawczo, że nie będzie tego komentować. - ciekawe z czego - mruknęła tylko pod noskiem, zerkając przez okno zobaczyła pewnie dużą śnieżycę i jakoś ją tak znów naszło na melancholijne nastroje, toteż westchnęła ciężko i chciała teraz tylko wlądować z kakao przed kominkiem, przytulając się do kota. na początku w swojej wizji zobaczyła juliena i aż się przestraszyła! ale na szczęście szybko się ostrząsnęła i był znów kotek. jejciu. zaraz się ogarnę, bo po zw ;d

pogadały, a później lexie uciekła, bo wstaje tak samo wcześnie jak ja, dobranoc :*